Γραφείο Ασθενών Ε.Ο.Ε.

ΚΡΥΨΟΡΧIΑ

ΤΙ ΕIΝΑΙ Η ΚΡΥΨΟΡΧIΑ;

Κρυψορχία είναι η μη φυσιολογική κάθοδος του ενός ή και των δύο όρχεων στο όσχεο.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤHΝ ΚΡΥΨΟΡΧIΑ

ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΗ;

Η πιθανότητα κρυψορχίας συσχετίζεται με την τελειόμηνη ή πρόωρη γέννηση. 1 – 4.6% των τελειόμηνων αρρένων νεογνών και 1.1 – 45% των πρόωρων αρρένων νεογνών εμφανίζουν κρυψορχία.

ΑΝ Ο ΟΡΧΙΣ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΣΧΕΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ;

Η κρυψορχία πρέπει να διαχωρίζεται από τον ανασπώμενο και τον ανερχόμενο όρχι.

Ανασπώμενος είναι ο όρχις ο οποίος έχει ολοκληρώσει τη κάθοδό του στο όσχεο και περιστασιακά ανέρχεται στο βουβωνικό πόρο. Οφείλεται στην ενεργοποίηση του αντανακλαστικού του κρεμαστήρα σε συγκεκριμένες συνθήκες όπως χαμηλή θερμοκρασία, κλάμα ή αίσθημα φόβου.

Ανερχόμενος είναι ο όρχις ο οποίος ήταν αρχικά ανασπώμενος αλλά εγκλωβίστηκε μόνιμα εντός του βουβωνικού πόρου. Συνιστάται χειρουργική αντιμετώπιση.

Συμπερασματικά, κάθε περίπτωση ανασπώμενου όρχι πρέπει να επανελέγχεται ετησίως.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΘΟΔΟΥ ΤΩΝ ΟΡΧΕΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗ ΓεΝΝΗΣΗ;

Η κάθοδος των όρχεων μπορεί να ολοκληρωθεί στους πρώτους μήνες ζωής. Η πιθανότητα κρυψορχίας σε άρρενα βρέφη 1 έτους είναι 1%. Κρυψορχία και στους δύο όρχεις απαντάται περίπου σε 1 στις 3 περιπτώσεις.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ;

Η προωρότητα και το χαμηλό βάρος γέννησης αποτελούν τους βασικούς παράγοντες κινδύνου. Άλλοι παράγοντες κινδύνου βρίσκονται υπό διερεύνηση.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΕΙ;

Η διάγνωση τίθεται από την κλινική εξέταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις η χρήση υπερηχογραφήματος ή μαγνητικής τομογραφίας μπορεί να απαιτείται. Κατά την κλινική εξέταση διαχωρίζεται επίσης ο ψηλαφητός από τον μη-ψηλαφητό όρχι.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕΙ;

Η αντιμετώπιση της κρυψορχίας είναι χειρουργική και αντιμετωπίζεται με την επέμβαση της ορχεοπηξίας. Η αποκατάσταση γίνεται με βουβωνική ή οσχεϊκή τομή στους ψηλαφητούς όρχεις, ενώ στους μη-ψηλαφητούς όρχεις η αποκατάσταση ξεκινά με λαπαροσκόπηση έτσι ώστε να αποκλειστεί η αγενεσία και να εντοπιστεί η θέση τους.

Τα ποσοστά επιτυχίας είναι 90 - 100% για τους ψηλαφητούς και 65 – 90% για τους μη-ψηλαφητούς όρχεις.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ;

Οι επιπλοκές κατά την αποκατάσταση της κρυψορχίας δεν είναι συνηθισμένες. Η ατροφία του όρχεως αποτελεί τη σημαντικότερη επιπλοκή με τα ποσοστά να μεταβάλλονται ανάλογα με την απόσταση του παθόντος όρχεως από το όσχεο (1.8% για βουβωνικούς όρχεις και 8.2% - 28.1% για ενδοκοιλιακούς όρχεις). Άλλες επιπλοκές είναι η τοπική φλεγμονή, το αιμάτωμα και ο τραυματισμός του σπερματικού πόρου.

ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ;

Η ορμονική θεραπεία για την αποκατάσταση της κρυψορχίας έχει μελετηθεί παρ’ όλα αυτά δεν συνιστάται από την Ευρωπαϊκή Παιδοουρολογική Εταιρεία μέχρι στιγμής.

ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΡΥΨΟΡΧΙΑΣ;

Η αποκατάσταση της κρυψορχίας μπορεί να γίνει από την ηλικία των 6 μηνών (καθώς η πιθανότητα καθόδου μειώνεται δραματικά) και πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι την ηλικία των 18 μηνών το αργότερο.

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ;

Μέχρι την εφηβεία, η αποκατάσταση θα ολοκληρωθεί ανεξαρτήτου ηλικίας. Μετά την εφηβεία, το ενδεχόμενο της ορχεκτομής οφείλει να συζητηθεί λόγω της σημαντικής αύξησης της πιθανότητας για καρκίνο του όρχεως.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΡΥΨΟΡΧΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΖΩΗ;

Η κρυψορχία μπορεί να επηρεάσει την ζωή ενός άνδρα σε δύο άξονες:

Γονιμότητα: Οι άνδρες με ιστορικό κρυψορχίας φαίνεται να εμφανίζουν χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας. Αυτό οφείλεται σε διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν στον πάσχοντα όρχι όπως η απώλεια γεννητικών κυττάρων και η δυσλειτουργία των κυττάρων Leydig. Εκτός από την έννοια της γονιμότητας, τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται ο όρος πατρότητα (η ικανότητα ενός άνδρα να αποκτήσει τέκνο). Οι άνδρες με ιστορικό κρυψορχίας στον ένα όρχι φαίνεται να εμφανίζουν χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας αλλα ίδια ποσοστά πατρότητας με το γενικό πληθυσμό – 90%. Αντίθετα, οι άνδρες με ιστορικό κρυψορχίας και στις δύο πλευρές εμφανίζουν σημαντικά μειωμένα ποσοστά γονιμότητας καθώς και μειωμένα ποσοστά πατρότητας – 65%.
Το ορόσημο των 18 μηνών για την αντιμετώπιση της κρυψορχίας έχει αποδειχθεί ικανό να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο υπογονιμότητας καθώς συσχετίζεται με 96% και 75% φυσιολογικό σπερμοδιάγραμμα σε άνδρες με μονόπλευρη και αμφοτερόπλευρη κρυψορχία αντίστοιχα.
Καρκίνος του όρχεως: Η κρυψορχία αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του όρχεως. Πιο συγκεκριμένα, άνδρες με ιστορικό κρυψορχίας εμφανίζουν 2.2 – 3.8 φορές υψηλότερο κίνδυνο. Ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται σημαντικά αν η κρυψορχία αποκατασταθεί σε ηλικία μεγαλύτερη των 13 ετών.
Συνεπώς, συστήνεται η αυτοεξέταση και ο περιοδικός έλεγχος στη συγκεκριμένη ομάδα ανδρών.

Η κρυψορχία πρέπει να διαχωρίζεται από τον ανασπώμενο και ανερχόμενο όρχι.
Η κρυψορχία οφείλει να αποκαθίσταται μεταξύ 6 και 18 μηνών ζωής.
Συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για υπογονιμότητα και καρκίνο του όρχεως.